گشته در راهت غیار آلود روی زرد ما

گشته در راهت غیار آلود روی زرد ما
میرسیم از گرد راه این است راه آورد ما

در هوای شمع رویت قطره های اشک گرم
دم به دم بر چهره می بندد ز آه سرد ما

بسکه از یاران و همدردان جدا افتاده ایم
گشته است از بی کسی همدرد ما همدرد ما

با گیاه شور پرور فرقت باران نکرد
آنچه هجران کرد با جان بلا پرورد ما

گر عیاذالله از ما بر دلت گردی بود
حسبتا لله به باد نیستی ده گرد ما

گرد از جمعیت دلها بر آرد بی درنگ
چون ز گرد ره شود پیدا سوار فرد ما

دوش آن وحشی شمایل محتشم را دید و گفت
باز پیدا گشت مجنون بیابان گرد ما