بس که خوشدل با غم شبهای ...(گزیده اشعار > انتخاب از غزلیات)

بس که خوشدل با غم شبهای در خویش را
دوست میدارم چو طفل کور دل آدینه را

□

تا نظر سوی دو چشم تست یاران ترا
کی بود بیکاری آن مردم شکاران ترا

□

ای طبیب از ما گذر درمان درد مام جوی
تاکند جانان ما از لطف خود درمان ما

□

دی خرامان در چمن ناگه گذشتی لاله گفت
نیست مثل آن صنوبر در همه بستان ما